"Kochając pana Danielsa" - Brittainy C. Cherry

Kiedy umiera Gabby, życie Ashlyn - jej siostry bliźniaczki i zarazem najlepszej przyjaciółki - zmienia się bezpowrotnie. Odtrącona przez pogrążoną w rozpaczy matkę przeprowadza się do ojca, który nigdy nie interesował się swoimi córkami. I choć jest przekonana, że w Wisconsin nic dobrego jej nie spotka, szybko okazuje się, że nie jest jedyną osobą, którą przytłaczają ciężary życia. Kiedy poznaje zafascynowanego Szekspirem Daniela, sama ulega fascynacji i w mgnieniu oka wpuszcza do swojego serca mężczyznę, który nie może być dla niej nikim więcej, jak tylko panem Danielsem.

Jako że znam już twórczość Brittainy C. Cherry, sięgając po "Kochając pana Danielsa" spodziewałam się czegoś podobnego do serii "Żywioły", która ostatecznie zawładnęła moim sercem dzięki ostatniej części. Jednak wrażenia, jakich dostarczyła mi ta książka przeszły moje najśmielsze oczekiwania. "Kochając pana Danielsa" to zupełnie inna powieść i - o ile to w ogóle możliwe - jeszcze lepsza niż cała seria "Żywioły". Całkiem inny styl, inny poziom dojrzałości, inne emocje i ich intensywność oraz inny rodzaj wzruszenia. 

Jeżeli mieliście okazję przeczytać wszystkie książki Colleen Hoover to zdradzę Wam tylko, że pewien wątek wykorzystany w jednej z jej książek powtarza się również w "Kochając pana Danielsa". Kiedy to odkryłam, trochę zwątpiłam w moją dalszą lekturę, bowiem czułam się tak, jakbym miała czytać to samo co już czytałam u Hoover, tylko napisane innym językiem. Ale wiecie co? Ostatecznie powieść Brittainy C. Cherry urzekła mnie mocniej - przemówiła do mnie swoją dojrzałością oraz innymi ważnymi wątkami.

Autorka stworzyła ciekawych i niebanalnych bohaterów o barwnych osobowościach, którzy jednocześnie zmagają się z różnymi problemami. I musicie mi uwierzyć na słowo - nie są to pierwsze z brzegu infantylne "problemy" młodych ludzi. Ta historia jest bogata w życiowe zakręty i skrzyżowania, przeplata się w niej śmierć (i to nie raz), narkotyki, zakazana miłość, alkoholizm, odrzucenie i inne problemy oraz zmartwienia, które uniemożliwiają bohaterom beztroskie życie. Jednak najbardziej mną wstrząsnął wątek homoseksualizmu i to, jak traktowany był z tego powodu jeden z bohaterów, a zwłaszcza jak został potraktowany przez najbliższą osobę. Pewnych wydarzeń nie da się przyjąć na spokojnie - czytając o nich czułam wzbierające w oczach pełne żalu łzy.

Główny wątek koncentruje się na Ashlyn i Danielu, którzy choć po uszy w sobie zakochani, nie mogą ze sobą być. I choć - jak już wcześniej wspomniałam - trochę sceptycznie zareagowałam, kiedy okazało się, że już ten wątek przerabiałam z inną książką, to ostatecznie jestem niezwykle usatysfakcjonowana tym, co działo się między bohaterami i ogólnie całą lekturą. Jest bardzo dojrzała i nieco melancholijna, dostarcza umiarkowanej rozrywki, częściej zmuszając do refleksji, mimo iż jest to romans. Historia Ashlyn i Daniela jest piękna, choć momentami smuci i sprawia, że czytelnik czuje się samotny, tak jak samotni są nie z własnej winy bohaterowie. 

"Kochając pana Danielsa" to romans, ale ważne i interesujące wątki poboczne sprawiają, że to romans wyjątkowy, niepozbawiony ludzkich tragedii, zwracający uwagę na wiele istotnych kwestii. To powieść, która zmusza do refleksji i o której szybko się nie zapomina. Najmocniejszą stroną książki są jej bohaterowie, tak prawdziwi, tak różnorodnie doświadczeni przez życie, a jednak tak do siebie przez te doświadczenia podobni. Powieść Brittainy C. Cherry ujmuje swoją dojrzałością i stylem wprawiającym czytelnika w przyjemne, choć czasem melancholijne zaczytanie, które natychmiast chce się powtórzyć. 

Książka bierze udział w wyzwaniach:

- Przeczytam tyle, ile mam wzrostu

- Pod hasłem