"Nieodnaleziona" - Remigiusz Mróz

Dzień zaręczyn miał być pięknym przypieczętowaniem długoletniego związku Damiana i Ewy. Nikt nie mógł przewidzieć, że okaże się ich największym koszmarem. Podczas romantycznego spaceru mężczyzna zostaje brutalnie pobity a jego narzeczona zgwałcona i porwana. Damian przez wiele lat bezskutecznie stara się odnaleźć ukochaną. Teraz, po dziesięciu latach od bolesnych wydarzeń okazuje się, że Ewy szuka ktoś jeszcze - ktoś, kto wrzucił do internetu jej dwa zdjęcia - jedno aktualne i drugie - zrobione dziesięć lat temu przez Damiana. Wkrótce zdjęcia znikają, jednak Damian nie daje za wygraną i rozpoczyna mozolną drogę do odnalezienia Ewy i odkrycia szokującej prawdy. 

Remigiusz Mróz z każdą kolejną książką serwuje niewiarygodnie szalone emocje, wyczerpując mnie nerwowo do tego stopnia, że za chwilę zbankrutuję na melisie. Albo po prostu będę musiała przestać czytać jego książki. No cóż... To chyba jednak wolę zbankrutować.

"Nieodnaleziona" trzyma w napięciu już od pierwszych stron. Pisarz nie owija w bawełnę, nie wprowadza zbędnych wstępów i opisów, od razu zaskakując czytelnika intrygującymi informacjami. Intrygującymi do tego stopnia, że od lektury nie sposób się oderwać. Remigiusz Mróz nie zostawia nawet odrobiny miejsca na złapanie oddechu, przez co po lekturze uwiera czytelnika wrażenie, że trwała ona tyle, co mrugnięcie okiem. Tempo akcji powoduje, że ostatnia strona nadchodzi zdecydowanie za szybko. A jednak z tak ekscytującą historią i sprytnymi, inteligentnymi bohaterami chciałoby się spędzić trochę więcej czasu niż kilka godzin.

W thrillerze Mroza można poczuć się niemalże jak w thrillerze Cobena. Klimat i styl jest tak podobny, że nawet z początku myślałam, iż historia będzie powtórzeniem jednej z powieści króla gatunku. A jednak nasz polski pisarz nie poszedł w ślady amerykańskiego i stworzył coś swojego, coś innego, coś, z czego wszyscy możemy być dumni, że wyszło spod pióra Polaka. Fabuła jest wprost genialna. Jak on to, kurde, wymyślił?! Tu wszystko wydaje się tak zagmatwane, a jednocześnie ma ręce i nogi. Przemyślana, spójna a jednocześnie szokująca i nieprzewidywalna historia sprawia, że "Nieodnaleziona" nie wychodzi z głowy tak szybko. 

Finał to istny majstersztyk. Szokujące zakończenie wytrąci z równowagi nawet najbardziej doświadczonego miłośnika thrillerów. Czytelnik czuje się po prostu oszukany. Zwrotów akcji nie sposób zliczyć, a ten ostatni robi największe wrażenie. Takich finałów się nie zapomina. Chapeau bas Mistrzu. 

Twórczość Remigiusza Mroza zasługuje na to, by zawojować świat, a najlepszym tego dowodem jest "Nieodnaleziona". To dzieło, które oszuka serca milionów czytelników i tym oszustwem je zdobędzie - jestem tego pewna, inaczej być nie może. W moim sercu "Nieodnaleziona" już odnalazła swoje miejsce. A w Twoim?