"Pozwól mi wrócić" - B.A. Paris

Jeszcze do niedawna B.A. Paris była mi znana jako znakomita, dobrze rokująca pisarka, autorka dwóch wyśmienitych thrillerów psychologicznych. Jej dorobek twórczy, mało imponujący ilością, zdecydowanie nadrabia jakością. Bez cienia zawahania sięgnęłam po kolejny tytuł, jaki wyszedł spod pióra B.A. Paris - "Pozwól mi wrócić". Czy udało jej się udźwignąć odpowiedzialność i stworzyć coś, co porwie czytelnika tak jak "Za zamkniętymi drzwiami" bądź otępi i zadziwi jak "Na skraju załamania"? Czy po przeczytaniu trzeciej powieści nadal uważam B.A. Paris za znakomitą pisarkę?

Dwanaście lat temu zniknęła Layla - młoda kobieta, wracająca ze swoim chłopakiem Finnem z wycieczki. Nigdy nie odnaleziono ani kobiety, ani jej ciała. Wszystko wskazuje na to, że została uprowadzona podczas postoju na stacji benzynowej. Dlaczego więc Finn nie powiedział policji całej prawdy o tym, co wydarzyło się tuż przed zniknięciem Layli? I dlaczego teraz, gdy Finn planuje ślub z Ellen - siostrą Layli, duchy przeszłości uderzają w niego jak nigdy do tej pory?

O "Pozwól mi wrócić" krążą różne opinie, ale jakoś nie zmartwiłam się tym, że być może trzymam w rękach niewypał. Odpuścić sobie B.A. Paris to nie w moim stylu. Wystarczyły mi dwie książki autorki bym mogła zaufać jej talentowi. Poza tym najlepiej wyrobić sobie własne zdanie o książce, więc od razu, gdy ta do mnie dotarła zabrałam się za lekturę. Nawet nie sądziłam, że tak szybko przepadnę...

Naprawdę nie wiem na czym swoje przypuszczenia oparły osoby, które stwierdziły, że po kilkunastu stronach wiedziały, co jest na rzeczy. Ja nie wiedziałam do samego końca. Być może byłam niewystarczająco uważna. Być może lektura pochłonęła mnie tak bardzo, że napędzana ciekawością zachłannie przewracałam kolejne strony, nie zatrzymując się ani na chwilę, by nie marnować czasu na głębsze analizowanie o co tu właściwie chodzi. Dlaczego Layla daje o sobie znać właśnie teraz i czy to naprawdę ona, czy tylko ktoś się pod nią podszywa? Co się stało z dziewczyną i czemu pojawia się w życiu Finna i Ellen tuż przed ich ślubem? Czy w to wszystko zamieszani są znajomi Finna, czy to tylko mylne tropy jakie rzuca autorka? Kto co wie, komu można ufać, a na kogo trzeba uważać? Co z tym wszystkim ma wspólnego przeszłość Layli? Trzeba być niezwykle czujnym i niepozbawionym wyobraźni, by wpaść na rozwiązanie tej frapującej sprawy.

Bohaterowie nie pozostają czytelnikowi obojętni. Autentycznie było mi żal Finna i Ellen. Sama nie wiem kogo bardziej. Stawiając się na miejscu jednego i drugiego bohatera nie zazdrościłam żadnemu z nich. Powrót Layli zniszczyłby ich związek. Dylematy moralne Finna przyprawiały mnie o współczucie, ale też intrygowały, bo byłam niezmiernie ciekawa czy Finn zostawi Ellen jeśli okaże się, że Layla żyje. Choć od zniknięcia kobiety minęło sporo czasu nie ulega wątpliwości, że Layla była dla Finna miłością życia. Nie zazdrościłam też Ellen sytuacji w jakiej się znalazła - czy na jej miejscu cieszyłabym się, że zaginiona 12 lat temu siostra prawdopodobnie żyje, skoro jej szczęście, tak długo budowane zawiśnie na włosku?

Autorka buduje napięcie jak na dobry thriller przystało. Każdy rozdział kończy się tak, że od razu chce się przejść do kolejnego, lecz konstrukcja fabuły trochę w tym czytelnikowi przeszkadza. Autorka rezygnuje z jednolitej narracji, dzieląc książkę na kilka części - w pierwszej widzimy historię z perspektywy Finna, zaś w kolejnych poznajemy lepiej Laylę. Dzięki zastosowaniu retrospekcji możemy dowiedzieć się, co naprawdę wydarzyło się w noc zniknięcia dziewczyny.

"Pozwól mi wrócić" to kolejny wyśmienity thriller, jaki ukazał się na wydawniczym rynku. B.A. Paris udowadnia, że jest dobra w tym, co robi, a co najważniejsze - nie spoczywa na laurach, lecz angażuje całą siebie w kolejne powieści. Jestem pod wrażeniem jej kunsztu, wyobraźni, przejrzystego stylu oraz umiejętności upozorowania chaosu i logicznego poskładania wszystkich zagmatwanych elementów fabuły w jedną spójną całość. Historia przedstawiona w "Pozwól mi wrócić" zaabsorbowała mnie równie mocno, co historia Jacka i Grace z fenomenalnego debiutu "Za zamkniętymi drzwiami", ponadto śmiało mogę przyznać, że jej odbiór jest dużo lżejszy psychicznie i nie doprowadza czytelnika na skraj obłędu, czego nie mogłam powiedzieć o "Na skraju załamania". Bez obaw i z wielkimi oczekiwaniami mogę sięgać po kolejne książki pisarki, na które mam nadzieję nie czekać zbyt długo.

Za możliwość przeczytania książki uprzejmie dziękuję

Wydawnictwu Albatros

'

źródło okładki: strona internetowa Wydawnictwa Albatros

Książka bierze udział w wyzwaniu: