"Druga szansa" - Marcie Steele

W życiu Riley Flynn ostatnio mnóstwo się dzieje, lecz niestety wszystko zmierza nie w tym kierunku, w którym powinno. Porzucona przez chłopaka, który jak się okazało ma żonę i dwójkę małych dzieci, chce skupić się na tym, co daje jej najwięcej radości - na sklepie z butami, w którym pracuje razem ze swoimi przyjaciółmi. Sklepowi grozi likwidacja, a niezadowolona z wyników sprzedaży szefowa zdaje się nie mieć pojęcia o całym biznesie. Riley postanawia sprzeciwić się nieprzyjemnej szefowej i wziąć sprawy w swoje ręce. Czy zdąży uchronić sklep przed upadkiem? Riley szybko przekona się, że życie szykuje dla niej jeszcze wiele niespodzianek i to niekoniecznie pozytywnych...

Czy "Druga szansa" zasługuje na szansę? Myślę, że tak, choć na pewno nie każdemu przypadnie ona do gustu. Zadowoleni będą zwolennicy lekkich, niewymagających powieści obyczajowych, w których sercowe kłopoty bohaterów przeplatają się z innymi życiowymi problemami. Na satysfakcję nie mają co liczyć ci, którzy cenią sobie emocje, zagadki i trzymającą w napięciu fabułę. "Druga szansa" to typowa i dość schematyczna powieść o życiu, jakie toczą zwykli śmiertelnicy - pewnie każdy miał kiedyś złamane serce, problemy w pracy czy złośliwego szefa. Każdy też zapewne starał się zwalczyć przeszkody, jakie zafundował mu los - zupełnie jak Riley, która walczy o miłość, o pracę, o swoje szczęście. Zatem nie napiszę, że książka była nudna, bo to tak, jakbym podsumowała życie miliona ludzi na świecie. Jednak do intrygujących i porywających lektur również nie mogę jej zaliczyć.

Styl autorki należy do tych przyjemniejszych w odbiorze. Język jest prosty, zrozumiały, taki akurat dla powieści obyczajowej. Lekkie pióro Marcie Steele pozwoliło mi szybko przebrnąć przez walkę Riley o swoją przyszłość. Na początku lektury zaczęłam mieć obawy, że przez całą książkę nie będzie się działo nic poza wymyślaniem kolejnych sposobów na uratowanie sklepu. Już zaczynałam się zastanawiać czy dalsze czytanie w ogóle ma sens. Ale czytałam dalej i nie żałuję, bo okazało się, że autorka nie poprzestała tylko na próbach ratowania upadającego sklepu z butami. Z czystym zainteresowaniem śledziłam skutki jakie przyniosło Riley jedno z zorganizowanych przez nią wydarzeń. Dzięki lekturze naszła mnie też refleksja nad ogromną siłą mass mediów, które potrafią wyrządzić tyle samo dobrego, co złego. Za przekonujące ukazanie tych pozytywnych i negatywnych konsekwencji jakie niesie za sobą internet i portale społecznościowe autorce należy się plus.

Co mnie ujęło? Bohaterowie i relacje między nimi. Jeśli ktoś szuka definicji prawdziwej przyjaźni, to powinien poznać Riley, Dana i Saddie i pozostałych bohaterów z Hedworth. Może to, co ich łączyło było zbyt piękne, zbyt kolorowe, ale kto z nas nie chciałby doświadczyć takiej przyjaźni? Każdy chciałby mieć przyjaciela, który stanie za nim murem i zrobi wszystko, by przywrócić szczęście i uśmiech na twarzy. Tacy są właśnie bohaterowie "Drugiej szansy". Tu każdy na każdego zawsze może liczyć, niezależnie od konsekwencji jakie to spowoduje.

Podsumowując, "Druga szansa" to niezobowiązująca powieść, od której nie należy wiele wymagać, i po której nie należy spodziewać się szalonych emocji i napięcia rodem z thrillera. Lektura stanowi miły przerywnik między bardziej angażującymi umysł powieściami i jest w sam raz dla tych, którzy chcą wytchnąć po emocjonujących czytelniczych przygodach. "Druga szansa" to zwyczajnie życiowa książka, którą można przeczytać w leniwe popołudnie.

Za egzemplarz do recenzji uprzejmie dziękuję

Wydawnictwu Kobiecemu