"Losing hope" - Colleen Hoover

"- Dlaczego tego po prostu nie powiesz, Holder? Dlaczego nie możesz przeprosić?

W jej oczach widać tak wielki smutek, że żal ściska mi serce. Patrzę jej w oczy, chcąc, by zrozumiała, jak ważne jest dla mnie to, żeby nigdy nie przeszła do porządku dziennego nad tym, jak ją potraktowałem.

- Nie przepraszam cię... bo nie chcę, żebyś mi wybaczyła."

Informacja o tym, że w maju polską premierę będzie miała książka jednej z moich ulubionych autorek, czyli "Confess" Colleen Hoover, uzmysłowiła mi, że jest jeszcze jedna książka autorki, której nie przeczytałam. Karcę się za to w duchu, bo tą książką jest "Losing hope", czyli kontynuacja "Hopeless", która ze wszystkich książek autorki jest dla mnie najpiękniejsza. Okazja do jej przeczytania trafiła mi się bardzo szybko i niespodziewanie, bo książkę z  biblioteki wypożyczyła... moja babcia. Tak. Powieści autorki oczarowały nawet moją babcię. Nie pozostało mi nic innego, jak jeszcze raz przeżyć wspaniałą historię Sky i Holdera.

Od razu zaznaczę, że z recenzji tej niewiele się dowiecie na temat samej fabuły. Nie da się opowiedzieć "Losing hope" bez spoilerów, a tego chciałabym uniknąć. Nie da się również przeczytać tej książki, bez uprzedniego przeczytania "Hopeless". To znaczy - pewnie, że się da, ale to już nie będzie to samo. Poza tym ewentualna zmiana kolejności ich czytania mogłaby odebrać Wam przyjemność poznawania historii bohaterów, dlatego tym, którzy dopiero mają przed sobą te wszystkie piękne emocje, zalecam, by trzymać się właściwej kolejności i zacząć od "Hopeless" a dopiero potem sięgnąć po "Losing hope". Wtedy we właściwej kolejności poznacie historię, o której jeszcze długo nie zapomnicie.

"Losing hope" jest kontynuacją "Hopeless", ale tak naprawdę opowiada tę samą historię co poprzedniczka, jednakże tym razem historię poznajemy z punktu widzenia Deana Holdera. Ktoś pewnie pomyśli - "po co przeżywać tę samą historię na nowo". A no po to, żeby dowiedzieć się wielu rzeczy i szczegółów, które uzupełniają pierwszą część. Choć historia Sky i Holdera była mi bardzo dobrze znana, nie przeszkadzało mi to zupełnie w odkrywaniu jej na nowo w "Losing hope".

Życie Deana Holdera nie należy do przyjemnych i łatwych. Jego siostra bliźniaczka popełniła samobójstwo, a nieumiejętność pogodzenia się z jej śmiercią przełożyła się na zachowanie bohatera. W efekcie brutalnego pobicia jednego z chłopaków, Holder musi na rok opuścić szkołę. Powrót po roku nieobecności pociąga za sobą wiele zdarzeń, które zmieniają życie bohatera. Jednym z nich jest poznanie Sky - dziewczyny, która przypomina Holderowi kogoś, kto był dla niego bardzo ważny, a kogo kiedyś bardzo zawiódł. Zaintrygowany nieznajomą, pragnie bliżej ją poznać. Można by rzec, że ma wręcz obsesję na jej punkcie... 

W jakim kierunku potoczy się znajomość Holdera i Sky i co z niej wyniknie? Jakie tajemnice ukrywa przed Sky Holder? Koniecznie musicie sami się przekonać. Jednak odpowiedzi na te pytania najpierw poszukajcie w "Hopeless". Bo "Losing hope", która porusza serce równie mocno jak poprzednia część, stanowi jej piękne dopełnienie. Dopełnienie, które pozwala spojrzeć na wszystko z perspektywy Holdera i wyjaśnić wiele kwestii.

W "Losing hope" dowiecie się także więcej na temat siostry Holdera. Bohater po śmierci Lesslie pisze do niej listy, które możemy poznać na kartkach powieści. Szokujący dla mnie okazał się list napisany przez dziewczynę przed śmiercią, który ujawnia fakty, jakich nie mieliśmy okazji poznać w "Hopeless".

Dopiero po przeczytaniu obu części otrzymujemy całość. Wcześniej myślałam, że historia przedstawiona z perspektywy Sky mi wystarczy, by wszystko wiedzieć. Jednakże teraz wiem, że znałam tylko pół prawdy - prawdy Sky, jej uczuć i emocji. Bardzo się cieszę, że dałam szansę dopuścić do siebie wersję Holdera i odkryć to, co rozgrywało się w jego sercu oraz poznać jego myśli. Po przeczytaniu tej części jestem utwierdzona w przekonaniu, że Colleen Hoover to prawdziwa arcymistrzyni gatunku. Jej nasycone emocjami, nieraz szokujące powieści są prawdziwymi perełkami, a seria o Sky i Holderze jest dla mnie zdecydowanie najpiękniejsza. 

Mam nadzieję, że niezdecydowani dają jej szansę. Książka z pewnością na to zasługuje.

Książka bierze udział w wyzwaniu: